Rozw贸j nowych technologii komunikowania wp艂ywa na sposoby porozumiewania si臋 ludzi, a zw艂aszcza na formy komunikacji marketingowej w polityce. Rewolucja w dziedzinie komunikowania zosta艂a zapocz膮tkowana upowszechnieniem si臋 przekazu satelitarnego oraz zastosowaniem komputer贸w osobistych i rozpowszechnieniem si臋 aplikacji i sieci komputerowych. Te nowe technologie u艂atwiaj膮 przekaz informacji, niezale偶nie od czasu i przestrzeni.
Kandydaci na prezydenta w USA wykorzystywali do swych wyst膮pie艅 medium jakim jest telewizja ju偶 od lat pi臋膰dziesi膮tych naszego wieku. Wyst臋py polityk贸w w telewizji ograniczone by艂y jedynie do przem贸wie艅 i wcze艣niej przygotowanych wywiad贸w. Od 1960 roku telewizyjne debaty prezydenckie sta艂y si臋 wa偶nym[1]a od 1976 roku sta艂ym elementem kampanii wyborczej w USA.
Temu rodzajowi komunikacji przypisuje si臋, jak ju偶 wspomniano, najwi臋ksz膮 rol臋 w trakcie kampanii politycznych, poniewa偶 pozwala ona dotrze膰 w jednej chwili do bardzo wielu wyborc贸w聽 z tym samym przekazem. Jest to kontakt nieosobisty kandydata ale na ogromn膮 skal臋. Zdaniem B.Newman'a "media masowe stanowi膮 podstawowy kana艂 przekazu, przez kt贸ry kandydat informuje o swym wizerunku i przes艂aniu"[1].
Projektowanie kampanii komunikacji marketingowej w polityce, jak zosta艂o to ju偶 wcze艣niej przedstawione, mo偶na zapisa膰 najkr贸cej jako zasad臋 "5M", polegaj膮c膮 na okre艣leniu: cel贸w rywalizacji (mission), ilo艣ci pieni臋dzy, kt贸re mo偶na wyda膰 na kampani臋 (money), informacji, jak膮 chce si臋 i jaka powinna by膰 przekazana (message), medi贸w jakie powinny by膰 u偶yte oraz jak powinny by膰 mierzone rezultaty tego dzia艂ania (measurement)[1]. Zdaniem J.Segueli: "Nieumiej臋tno艣膰 pos艂ugiwania si臋 technikami komunikacji jest dla polityka niewybaczalnym b艂臋dem zawodowym. Maj膮c zobowi膮zania wobec swoich wyborc贸w, kt贸rzy w niego wierz膮, powinien przekaza膰 jak najlepiej to, co chce im powiedzie膰.
Strona 2 z 3